Μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας καί τήν σκέπη τῆς Παναγίας μας τῆς Βλαχερνίτισσας ἄρχισε ἡ ἱερά περίοδος τοῦ Δεκαπενταυγούστου.
Στην ενορία μας από σήμερα την 1η Αυγούστου και κάθε απόγευμα στις 8:00 μ.μ. θα τελούμε τις ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ στην ΠΑΝΑΓΙΑ μας, εναλλάξ την Μικρή και την Μεγάλη Παράκληση. Παρακλήσεις δεν τελούνται το Σάββατο το απόγευμα, την παραμονή της Μεταμορφώσεως και την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Σύντομη καί προπαρασκευαστική ἡ περίοδος αὐτή τῆς Παναγίας μας. Μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή, τίς μικρές καί μεγάλες Παρακλήσεις, μέ τήν μετάνοια καί τόν πνευματικό ἀγῶνα θά φθάσωμε, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εἰς τήν μεγάλη Θεομητορική ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεομήτορος, στό μικρό αὐτό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ.
Ἡ πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού γιορτάζουμε σήμερα, δηλ. ἡ λιτάνευσις τοῦ Τιμίου Ξύλου εἰς τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, καθ' ὅλον τόν Δεκαπενταύγουστο, πού ἐγίνετο κατά τό παλαιόν ἔθος πρός ἀποτροπήν τῶν λοιμικῶν νόσων καί ἀσθενειῶν, ἀναβιώνεται σήμερα μέ τήν περιφορά καί τήν Ὕψωσι τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ εἰς τό μέσον τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν. Καί ἀποβαίνει ἡ ἱερά αὐτή λιτάνευσις ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἰς ἴασιν τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν νοσημάτων, ὅταν προσβλέπωμε μέ πίστι καί εὐσέβεια εἰς τό ἱερώτατο αὐτό σύμβολο τῆς θυσίας καί τόν Ἐσταυρωμένον Κύριον καί Θεόν μας.
Οἱ ἅγιοι Μακκαβαῖοι παῖδες, ἐπίσης, μέ τήν ἁγία μητέρα τους Σολομονή καί τόν ἐμπνευσμένο διδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο μᾶς ἐνισχύουν καί μᾶς τονώνουν εἰς τό ἀγώνισμα τῆς νηστείας.
Την περίοδο αυτή η Εκκλησία ορίζει την ακόλουθη νηστεία. Από Δευτέρα ως Παρασκευή δεν τρώμε λάδι, παρά μόνο το Σαββάτο και την Κυριακή. Την ημέρα της Μεταμορφώσεως τρώμε ψάρι.
Η Εκκλησία το σώμα του Χριστού, με κεφαλή τον Ιησού Χριστό, μας επισημαίνει και μας υπενθυμίζει το σκοπό αυτής της περιόδου.
Μας ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ η Εκκλησία, κατά την περίοδο αυτή του δεκαπενταύγουστου, να ΝΗΣΤΕΨΟΥΜΕ από τις πολλές και περιττές τροφές, για να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο από το φαγητό, αλλά από το Ζωντανό Λόγο του Θεού και ό,τι εκπορεύεται από Αυτόν.
Να σταματήσουμε να υπέρ καταναλώνουμε, να σπαταλάμε και να απολαμβάνουμε τις ηδονές της ζωή σαν να μην υπάρχει αύριο.
Μας καλεί κοντά της, για να μάθουμε να επιθυμούμε το Θεό και όχι τα υλικά αγαθά.
Να ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο και όχι να αδιαφορούμε γι’ αυτόν.
Να επιδιώκουμε την αρετή, την αγάπη, την χαρά, την δικαιοσύνη, την ειρήνη, την τιμιότητα, την συνέπεια λόγων και έργων, την ευγένεια και όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Μας καλεί η Εκκλησία να είμαστε φιλάνθρωποι και να συμπαραστεκόμαστε στις ανάγκες των συνανθρώπων μας.
Μας καλεί, να ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ τα πικρά και φθονερά λόγια, τις ψεύτικες και φαρισαϊκές πράξεις και τις κακόβουλες και εμπαθείς σκέψεις, που μας απομακρύνουν από την Αγάπη του Θεού.
Μας καλεί η Εκκλησία, σε καθημερινή ΠΡΟΣΕΥΧΗ με τις συνεχείς απογευματινές Παρακλήσεις στον ναό, αλλά και σε κατ’ ιδίαν προσευχή.
Μας καλεί σε ΜΕΤΑΝΟΙΑ και αναγνώριση των σφαλμάτων μας. Να αποδεχτούμε την ΑΓΑΠΗ του Θεού και να την ανταποδώσουμε στους συνανθρώπους μας.
Μας καλεί σε συναίσθηση, σε αυτοκριτική, σε περισυλλογή, σε πορεία σταυροαναστάσιμη.
Μας καλεί σε ειλικρινή Εξομολόγηση για την αρχή μιας νέας Ζωής με το Χριστό.
Μας καλεί να ενωθούμε με τον Ιησού Χριστό τον Θεό μας, δια του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Μας καλεί να γίνουμε ΑΓΙΟΙ, κατά ΧΑΡΙ θεοί, να μοιάσουμε στον Ιησού Χριστό.
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ
Ἀσπαζόμεθα τόν Τίμιο Σταυρό ὡς κοινό φυλακτήριο καί ὡς πηγή ἁγιάσματος καί ἱκετεύουμε νά ἀποκομίσωμε μέ τή Χάρι τοῦ Κυρίου μας καί τίς ἱκεσίες τῆς Παναγίας μας τήν θεραπεία τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθημάτων καί νοσημάτων καί ὅλων τῶν ἀλγεινῶν.
Οἱ πνευματικές εὐκαιρίες αὐτῆς τῆς σύντομης περιόδου εἶναι πολλές καί σημαντικές.
Ἡ Παναγία μας μᾶς σκεπάζει ἰδιαίτερα καί μᾶς περιφρουρεῖ ὅλες αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Ἀφουγκράζεται μέ πολλή στοργή καί ἐνδιαφέρον τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας καί σπεύδει νά τά ἐκπληρώση.
Μᾶς χειραγωγεῖ πνευματικά καί ὁδηγεῖ στόν δρόμο τῆς μετανοίας καί στό λιμάνι τῆς σωτηρίας.
Εἶναι «πάντων θλιβομένων ἡ χαρά, καί ἀδικουμένων προστάτις, και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις καί βακτηρία τυφλῶν, ἀσθενούντων ἐπίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη καί ἀντίληψις καί ὀρφανῶν βοηθός...».
Ας είναι ευλογημένη και καρποφόρα η περίοδος του δεκαπενταυγούστου.
ΑΜΗΝ
Π. ΣΔΚ 2011
Στην ενορία μας από σήμερα την 1η Αυγούστου και κάθε απόγευμα στις 8:00 μ.μ. θα τελούμε τις ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ στην ΠΑΝΑΓΙΑ μας, εναλλάξ την Μικρή και την Μεγάλη Παράκληση. Παρακλήσεις δεν τελούνται το Σάββατο το απόγευμα, την παραμονή της Μεταμορφώσεως και την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Σύντομη καί προπαρασκευαστική ἡ περίοδος αὐτή τῆς Παναγίας μας. Μέ τήν νηστεία καί τήν προσευχή, τίς μικρές καί μεγάλες Παρακλήσεις, μέ τήν μετάνοια καί τόν πνευματικό ἀγῶνα θά φθάσωμε, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εἰς τήν μεγάλη Θεομητορική ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεομήτορος, στό μικρό αὐτό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ.
Ἡ πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού γιορτάζουμε σήμερα, δηλ. ἡ λιτάνευσις τοῦ Τιμίου Ξύλου εἰς τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, καθ' ὅλον τόν Δεκαπενταύγουστο, πού ἐγίνετο κατά τό παλαιόν ἔθος πρός ἀποτροπήν τῶν λοιμικῶν νόσων καί ἀσθενειῶν, ἀναβιώνεται σήμερα μέ τήν περιφορά καί τήν Ὕψωσι τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ εἰς τό μέσον τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν. Καί ἀποβαίνει ἡ ἱερά αὐτή λιτάνευσις ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἰς ἴασιν τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν νοσημάτων, ὅταν προσβλέπωμε μέ πίστι καί εὐσέβεια εἰς τό ἱερώτατο αὐτό σύμβολο τῆς θυσίας καί τόν Ἐσταυρωμένον Κύριον καί Θεόν μας.
Οἱ ἅγιοι Μακκαβαῖοι παῖδες, ἐπίσης, μέ τήν ἁγία μητέρα τους Σολομονή καί τόν ἐμπνευσμένο διδάσκαλό τους Ἐλεάζαρο μᾶς ἐνισχύουν καί μᾶς τονώνουν εἰς τό ἀγώνισμα τῆς νηστείας.
Την περίοδο αυτή η Εκκλησία ορίζει την ακόλουθη νηστεία. Από Δευτέρα ως Παρασκευή δεν τρώμε λάδι, παρά μόνο το Σαββάτο και την Κυριακή. Την ημέρα της Μεταμορφώσεως τρώμε ψάρι.
Η Εκκλησία το σώμα του Χριστού, με κεφαλή τον Ιησού Χριστό, μας επισημαίνει και μας υπενθυμίζει το σκοπό αυτής της περιόδου.
Μας ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ η Εκκλησία, κατά την περίοδο αυτή του δεκαπενταύγουστου, να ΝΗΣΤΕΨΟΥΜΕ από τις πολλές και περιττές τροφές, για να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο από το φαγητό, αλλά από το Ζωντανό Λόγο του Θεού και ό,τι εκπορεύεται από Αυτόν.
Να σταματήσουμε να υπέρ καταναλώνουμε, να σπαταλάμε και να απολαμβάνουμε τις ηδονές της ζωή σαν να μην υπάρχει αύριο.
Μας καλεί κοντά της, για να μάθουμε να επιθυμούμε το Θεό και όχι τα υλικά αγαθά.
Να ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο και όχι να αδιαφορούμε γι’ αυτόν.
Να επιδιώκουμε την αρετή, την αγάπη, την χαρά, την δικαιοσύνη, την ειρήνη, την τιμιότητα, την συνέπεια λόγων και έργων, την ευγένεια και όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Μας καλεί η Εκκλησία να είμαστε φιλάνθρωποι και να συμπαραστεκόμαστε στις ανάγκες των συνανθρώπων μας.
Μας καλεί, να ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ τα πικρά και φθονερά λόγια, τις ψεύτικες και φαρισαϊκές πράξεις και τις κακόβουλες και εμπαθείς σκέψεις, που μας απομακρύνουν από την Αγάπη του Θεού.
Μας καλεί η Εκκλησία, σε καθημερινή ΠΡΟΣΕΥΧΗ με τις συνεχείς απογευματινές Παρακλήσεις στον ναό, αλλά και σε κατ’ ιδίαν προσευχή.
Μας καλεί σε ΜΕΤΑΝΟΙΑ και αναγνώριση των σφαλμάτων μας. Να αποδεχτούμε την ΑΓΑΠΗ του Θεού και να την ανταποδώσουμε στους συνανθρώπους μας.
Μας καλεί σε συναίσθηση, σε αυτοκριτική, σε περισυλλογή, σε πορεία σταυροαναστάσιμη.
Μας καλεί σε ειλικρινή Εξομολόγηση για την αρχή μιας νέας Ζωής με το Χριστό.
Μας καλεί να ενωθούμε με τον Ιησού Χριστό τον Θεό μας, δια του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
Μας καλεί να γίνουμε ΑΓΙΟΙ, κατά ΧΑΡΙ θεοί, να μοιάσουμε στον Ιησού Χριστό.
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ
Ἀσπαζόμεθα τόν Τίμιο Σταυρό ὡς κοινό φυλακτήριο καί ὡς πηγή ἁγιάσματος καί ἱκετεύουμε νά ἀποκομίσωμε μέ τή Χάρι τοῦ Κυρίου μας καί τίς ἱκεσίες τῆς Παναγίας μας τήν θεραπεία τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθημάτων καί νοσημάτων καί ὅλων τῶν ἀλγεινῶν.
Οἱ πνευματικές εὐκαιρίες αὐτῆς τῆς σύντομης περιόδου εἶναι πολλές καί σημαντικές.
Ἡ Παναγία μας μᾶς σκεπάζει ἰδιαίτερα καί μᾶς περιφρουρεῖ ὅλες αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Ἀφουγκράζεται μέ πολλή στοργή καί ἐνδιαφέρον τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας καί σπεύδει νά τά ἐκπληρώση.
Μᾶς χειραγωγεῖ πνευματικά καί ὁδηγεῖ στόν δρόμο τῆς μετανοίας καί στό λιμάνι τῆς σωτηρίας.
Εἶναι «πάντων θλιβομένων ἡ χαρά, καί ἀδικουμένων προστάτις, και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις καί βακτηρία τυφλῶν, ἀσθενούντων ἐπίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη καί ἀντίληψις καί ὀρφανῶν βοηθός...».
Ας είναι ευλογημένη και καρποφόρα η περίοδος του δεκαπενταυγούστου.
ΑΜΗΝ
Π. ΣΔΚ 2011
